Centralnym wydarzeniem Wielkiej Soboty jest trwanie na adoracji Najświętszego Sakramentu przy grobie Chrystusa. Trwa wielka i nieprzenikniona cisza – przestało bić serce Pana, a zaczęło bić serce Kościoła. Klęczy On milcząco przy grobie z nadzieją zmartwychwstania, z wiarą w słowa Mistrza. Chrystus w ciszy wstępuje do otchłani, aby wydobyć z niej Adama, a wraz z nim całą ludzkość. Dopełnia tam zbawienia człowieka.
ŚWIĘCENIE POTRAW
Tradycją Wielkiej Soboty jest święcenie potraw, które znajdą się na wielkanocnym stole. Przyniesione do kościoła na godz. 1000 i 1130 koszyczki z potrawami kapłan pobłogosławił i poświęcił. Każdy z elementów umieszczonych w koszyczkach symbolizuje zwycięstwo Chrystusa nad śmiercią. Chleb nawiązuje do Eucharystii, w której Chrystus stał się dla nas chlebem, abyśmy mogli się z nim jednoczyć. Jajka symbolizują nadzieję i wiarę w nowe życie, zmartwychwstanie Pana i nasze odrodzenie z grzechu. Wędliny i mięso przypominają baranka, którym jest Jezus Chrystus ofiarowany za nas. Sól chroniąca przed zepsuciem symbolizuje obronę przed działaniem złego. Ostry smak chrzanu sprawił, że stał się symbolem męki pańskiej.
Prawdę o zmartwychwstaniu Chrystusa przenikającym naszą codzienność najpiękniej objawi śniadanie wielkanocne w gronie najbliższych.
