Uncategorized

Centralnym wydarzeniem Wielkiej Soboty jest trwanie na adoracji Najświętszego Sakramentu przy grobie Chrystusa. Trwa wielka i nieprzenikniona cisza – przestało bić serce Pana, a zaczęło bić serce Kościoła. Klęczy On milcząco przy grobie z nadzieją zmartwychwstania, z wiarą w słowa Mistrza. Chrystus w ciszy wstępuje do otchłani, aby wydobyć z niej Adama, a wraz z nim całą ludzkość. Dopełnia tam zbawienia człowieka.

ŚWIĘCENIE POTRAW

Tradycją Wielkiej Soboty jest święcenie potraw, które znajdą się na wielkanocnym stole. Przyniesione do kościoła na godz. 10⁰⁰ i 11³⁰ koszyczki z potrawami kapłan pobłogosławił i poświęcił. Każdy z elementów umieszczonych w koszyczkach symbolizuje zwycięstwo Chrystusa nad śmiercią. Chleb nawiązuje do Eucharystii, w której Chrystus stał się dla nas chlebem, abyśmy mogli się z nim jednoczyć. Jajka symbolizują nadzieję i wiarę w nowe życie, zmartwychwstanie Pana i nasze odrodzenie z grzechu. Wędliny i mięso przypominają baranka, którym jest Jezus Chrystus ofiarowany za nas. Sól chroniąca przed zepsuciem symbolizuje obronę przed działaniem złego. Ostry smak chrzanu sprawił, że stał się symbolem męki pańskiej.

Prawdę o zmartwychwstaniu Chrystusa przenikającym naszą codzienność najpiękniej objawi śniadanie wielkanocne w gronie najbliższych.

To jedyny dzień w roku, gdy Kościół nie sprawuje Mszy św. Zastępuje ją Liturgia Męki Pańskiej. O godzinie 18⁰⁰ celebrans wraz z asystą wszedł w ciszy do świątyni. Przed obnażonym z obrusów ołtarzem trwał w geście prostracji. Rozpoczęła się liturgia słowa. Po modlitwie wstępnej odczytano proroctwo o Cierpiącym Słudze Jahwe przepełnione pokorą Chrystusa oraz fragment Listu do Hebrajczyków. Celebrans wraz z lektorami przeczytał opis Męki Pańskiej wg św. Jana. Po homilii, w uroczystej modlitwie wstawienniczej, na którą złożyło się 10 śpiewanych wezwań, celebrans polecił Bogu Kościół i cały świat, wyrażając w ten sposób pragnienie Chrystusa, aby wszyscy zostali zbawieni. Głęboką wymowę miały modlitwy o jedność chrześcijan oraz za Żydów i niewierzących.

Nastąpiła centralna część wielkopiątkowej uroczystości – adoracja Krzyża, świętego drzewa, na którym Mesjasz dokonał dzieła zbawienia. Celebrans odsłaniając stopniowo ramiona Krzyża śpiewał trzykrotnie wezwanie Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło zbawienie świata. Wierni odpowiadali Pójdźmy z pokłonem. Kapłan, służba ołtarza oraz wierni  przystąpili do nabożnego ucałowania Krzyża – rajskiego drzewa życia, znaku zmartwychwstania i tryumfu.

Po adoracji Krzyża celebrans przeniósł Najświętszy Sakrament z ciemnicy na ołtarz i udzielił wiernym komunii Hostiami konsekrowanymi w czasie Mszy Wieczerzy Pańskiej. Kapłan przeniósł Najświętszy Sakrament w monstrancji okrytej białym, przezroczystym welonem do Grobu Pańskiego. Welon symbolizuje całun, w który owinięto ciało zmarłego Chrystusa. Śpiewem III części Gorzkich Żali rozpoczęła się adoracja. W głębszym zrozumieniu istoty wydarzeń Wielkiego Piątku pomogła wiernym narracja prowadzona przez panią Renatę Szumera.

Wielki Piątek był dniem odbudowy naszej wiary, umocnienia naszej nadziei i odwagi niesienia swego krzyża z pokorą i ufnością.

1 2 ►

Triduum Paschalne to centrum całego roku liturgicznego. Te trzy dni uroczyście celebrowane prowadzą nas od Wieczernika, przez Ogrójec i Golgotę do pustego Grobu Pańskiego.

Wielki Czwartek to dzień wdzięczności za sakramenty Eucharystii i kapłaństwa, które umacniają nas w wierze. Przed Mszą św., rozpoczynającą się o godz.18⁰⁰ , w tematykę liturgii wprowadziła wiernych pani Renata Szumera. Delegacja Rady Parafialnej złożyła księdzu proboszczowi życzenia z okazji święta wszystkich kapłanów.

Podczas liturgii słowa wierni usłyszeli opis ustanowienia starotestamentalnej uczty paschalnej oraz paschalnej uczty Nowego Testamentu, czyli ostatniej wieczerzy Jezusa z apostołami. Ewangelia ukazała miłość Chrystusa, klęczącego wobec uczniów i obmywającego im nogi. Nawiązując  do Ewangelii  ksiądz proboszcz podkreślił, że kapłaństwo nie jest przywilejem, lecz służbą na wzór Chrystusa. Pochylony w geście pokory przed wiernymi prosił o modlitwę w Jego intencji. Po homilii nastąpił obrzęd mandatum. Przy śpiewie Hymnu o miłości i antyfonie Przykazanie nowe daję wam, byście się wzajemnie miłowali,   kapłan obmył i ucałował nogi 12. mężczyznom, przedstawicielom wszystkich wiosek naszej parafii.

Rozpoczął się najważniejszy moment Eucharystii czyli modlitwa eucharystyczna oraz przemienienie chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa. Po komunii świętej wiernych kapłan przeniósł Najświętszy Sakrament  do ciemnicy, a tabernakulum pozostało puste. Na znak całkowitego ogołocenia Jezusa ołtarz obnażono z obrusów, kwiatów i lichtarzy.

Udział w uroczystości Wielkiego Czwartku był dla wiernych okazją do zastanowienia się co znaczy być uczniem Jezusa gotowym do służby, ofiary i wierności.

1 2 3 ►