Uncategorized

Niedziela Męki Pańskiej, zwana też Niedzielą Palmową, wprowadziła nas w Wielki Tydzień. Czerwone szaty liturgiczne, które w tym dniu przywdział kapłan, symbolizowały królewską godność Chrystusa, wkraczającego do Jerozolimy, jako Króla i Pana. Jednocześnie zapowiadały Jego męczeńską śmierć na krzyżu. Każdą Mszę św. poprzedzało błogosławieństwo i poświęcenie gałązek palmowych przyniesionych przez wiernych. Liturgia słowa przybliżyła zbawcze wydarzenie z życia Jezusa Chrystusa – uroczysty wjazd do Jerozolimy, będący bezpośrednim przygotowaniem do Jego męki i śmierci krzyżowej. Opis Męki Pańskiej wg św. Marka był zachętą dla wiernych, aby trwali przy Chrystusie do końca, aż się wszystko wypełni.

We wtorek 19 marca przypadła uroczystość św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny. Choć w Ewangeliach nie odnotowano żadnego słowa, które by wypowiedział św. Józef to odegrał on główną rolę w wydarzeniach związanych z dzieciństwem Jezusa. Był człowiekiem, który przemawiał czynami.

W tym dniu obchodziliśmy drugorzędny odpust parafialny ku czci św. Józefa. Mszy św. o godz. 17.30 przewodniczył ksiądz Adam Wawrzyniak, wikariusz z Trzemeszna. W liturgię słowa czynnie włączyły się parafianki: Renata Szumera, Danuta Jędrusiak i Aleksandra Szumera. Celebrans w homilii przedstawił młodego Józefa jako człowieka pełnego marzeń i planów życiowych. W chwili, gdy anioł  we śnie przekazuje mu propozycję Boga, korzystając z wolności decyzji idzie za głosem serca. Przyjmuje rolę opiekuna Jezusa i Maryi – odważnego, sprawiedliwego, mężnego i dobrego. Celebrans zachęcał, byśmy wszystkie nasze problemy rodzinne z ufnością powierzali naszemu patronowi.

Po Mszy św. zostało odprawione nabożeństwo ku czci Opiekuna Syna Bożego. Słowami Litanii do św. Józefa wierni wypraszali pomoc w potrzebach oraz pocieszenie w smutkach, obawach, troskach i bólach. Prosili o opiekę w codziennym życiu dla siebie i swoich rodzin. Uroczystość zakończyło błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem.

Ksiądz proboszcz podziękował księdzu Adamowi Wawrzyniakowi i parafianom za udział w uroczystości i wspólną modlitwę.

Wielki Post – czas refleksji nad własnym życiem – zapoczątkowała Środa Popielcowa, która w tym roku przypadła we wspomnienie św. Walentego. Podczas każdej Mszy św. kapłan błogosławił popiół, którym następnie posypywał głowy wiernych. Akt posypywania głów popiołem był wezwaniem do pokuty, umartwienia i żalu za grzechy. Słowa „Prochem jesteś i w proch się obrócisz” uświadamiały naszą grzeszność i przemijanie, a słowa „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” dawały nadzieję na oczyszczenie, odrodzenie i zmartwychwstanie.

Pomocą w dobrym przeżywaniu tego czasu  były nabożeństwa Drogi krzyżowej i Gorzkich żali. Podczas Drogi krzyżowej odprawianej w piątki o godzinie 18,00 wierni przy każdej z 14 stacji rozważali sceny z drogi jaką przebył Jezus z Jerozolimy na Golgotę. W każdą niedzielę po sumie wierni uczestniczyli w nabożeństwie Gorzkich żali. Śpiewem pieśni włączali się w dramat i atmosferę męki Chrystusa, przeżywając jej poszczególne etapy z Jezusem i Matką Bolesną. Tematem tegorocznych rozważań pasyjnych głoszonych przez księdza proboszcza były grzechy główne. Nabożeństwa wielkopostne pomogły wiernym pobudzić serca do żalu i nawrócenia oraz wyrazić wdzięczność za dar odkupienia Chrystusa.

.